Een project voor de volgende generatie 

Vleesbedrijf Bolscher uit Enschede nam onlangs de uitbreiding in gebruik van haar bedrijfspand aan de Strootsweg. Daarmee werd een project van twee-en-een-half jaar bouwen succesvol  afgerond. Voor Roy Bolscher was het de negende verbouwing sinds de overname in 2002 toen hij en zijn broer Chiel het bedrijf overnamen van vader en oprichter Harry. Sinds die tijd zijn zowel de omzet als het aantal werkzame personen verviervoudigd. De verwachting is dat deze verbouwing het bedrijf de komende tien, twaalf jaar voldoende ruimte verschaft door te groeien. “Maar het tiende bouwproject is voor de volgende generatie”, lacht Roy Bolscher.

Bolscher levert vlees, maar ook andere voedingsproducten zoals vis en zuivel aan een drietal sectoren. “De horeca is daarvan de belangrijkste”, vertelt Roy Bolscher. “Dat is van oudsher ook onze bakermat. Toen Chiel en ik het bedrijf overnamen was een van onze eerste ideeën om de markt enigszins te verbreden. Daarbij was een acyclische aanpak het uitgangspunt. Op momenten waar het in de horeca relatief rustiger is wilden we opvullen door middel van andere kanalen. We hebben die gevonden in de groothandel en particulieren. In de horeca ligt het accent qua levering vooral vlak voor en in het weekend, in de groothandel is dat juist in het begin van de week. Particulieren bestellen gedurende de hele week. En daarnaast zijn er natuurlijk seizoeninvloeden. Die vullen elkaar op deze wijze ook mooi aan. We leveren zes dagen per week, twee keer per dag zodat vrijwel iedereen op maat bediend kan worden. We zijn slechts drie dagen per jaar gesloten. Eerste paasdag, eerste kerstdag en nieuwjaarsdag. We werken nu met gemiddeld honderd mensen, waarvan een klein percentage op inleenbasis. In de zomer is het bijvoorbeeld traditioneel drukker dan in de winter en ook rond de kerst is het beduidend drukker dan in januari.” 

Rob Holtkamp (Holtkamp Bouw), Roy Bolscher, Veronique Bolscher (Vero Interieurntwerp), architect Erwin Kleinsman en Chiel Bolscher.

Klaar voor de komende jaren 

Zoals gememoreerd is de huidige uitbreiding niet het eerste bouwproject voor het bedrijf. We zijn qua huisvesting met het bedrijf meegegroeid. We hebben het nu wat grootser aangepast en hebben rekening gehouden met een groei de komende jaren. Een volgende verbouwing is voor de komende generatie. We hebben nu twee gebouwen aan elkaar verbonden. De centrale gedachte hierin is om de bedrijfskantine een ontmoetingsplaats te laten zijn voor alle medewerkers uit alle geledingen. Met twee gebouwen was dat “samen” gevoel niet optimaal. Een tweede criterium is duurzaamheid. Ook wij willen de wereld beter achterlaten en daarop hebben we keuzes gemaakt waardoor ons bedrijfsgebouw nu BREEAM gecertificeerd is. In dit kader hebben we ook een provinciale subsidie aangevraagd en gekregen. De gedeputeerde was hier laatst op bezoek en heeft kunnen constateren dat het bedrag optimaal benut is. We hebben zelfs snelladers kunnen installeren waardoor we een fossielvrij transport kunnen waarborgen.” 

Eiwittransitie 

De toekomst van de vleesindustrie in de huidige vorm zal er heel anders uitzien. Volgens Roy Bolscher zijn de eerste voortekenen van de eiwittransitie die komende is, reeds zichtbaar. “In grote lijnen volgt deze dezelfde route als de energietransitie, alleen loopt dit een aantal jaren achter en is het wellicht nog iets minder prominent tastbaar. Maar dat deze komt staat voor ons honderd procent vast. Sterker nog, de transitie dient zich al aan. Slagers denken inmiddels ook steeds meer in hybride producten. Ik schat in dat ongeveer dertig procent van de vleesproducten hybride zijn, dus een mengvorm van plantaardig en dierlijke eiwitten en tien procent volledig vega. Wij zijn op deze transitie voorbereid. Het is een disruptieve markt. Een van de kenmerken is dat vlak voor de grote stappen er nog in de traditionele vorm veel geld verdiend wordt en dat zie je dus nu gebeuren. Maar binnen tien jaar verwacht ik een reductie van veertig procent van de veestapel. Natuurlijk zijn er nog (markt)partijen die dit ontkennen, maar ook dat hebben we eerder meegemaakt. Nokia (telefoons) en Kodak (filmrolletjes) konden ook niet verdwijnen en waar zijn ze nu?” 

Meer nieuws berichten: